Cytadela Elfów

Salomon

- Po prostu pachniesz ziołami. - powiedział. - Stąd główny powód mojej pomyłki. - Stwierdził. - A o zarazie pierwsze słyszę. Nie spotkałem ani jednej osoby z zatrutą krwią.

- A ty jak masz na imię chłopcze? - zapytał.

Cain

Chłopiec spuścił nisko głowę.
- Kaane proszę pana.- rzekł patrząc na swoje bose stopy, które z zimna już dawno ścierpły.
Milczał ukradkiem spoglądając co jakiś czas na dwójkę nieznajomych.

Saphira

-Chłopcze, wyglądasz na przemarzniętego,zimno Ci?-spytała uzdrowicielka, patrząc na sine stopy chłopca. - Wejdź z nami i ogrzej się. Co do zarazy, zważcie, Panie, że we krwi rozwija się ona dość późno. Pierwej nęka chorego gorączka...- Weszli do izby.Danielle dołożywszy polan do ognia, nastawiła mosiężny imbryk.W pomieszczeniu natychmiast począł unosić się ciężki zapach parzonych ziół. Chwilę później przed każdym z gości stał pękaty kubek wonnego naparu, znad którego ulatywał obłoczek dymu.
- Pij, póki gorące, rozgrzejesz się -rzekła kobieta do chłopca, narzucając na niego kawał wilczej skóry.- Wy,zaś Panie, opowiedzicie o sobie.
Szamanka przysiadła obok paleniska przyciągając kolana do piersi. Jej twarz nie wyrażała niczego, tylko oczy błyszczały, jak gwiazdy.