Cytadela Elfów

Cain

Drow ponownie złapał za kolejną klamkę, tym razem w kształcie księżyca. Otworzył drzwi, a komnata, która ukazała się jego oczom była wykonana z kryształów i czystego srebra. Przełknął ślinę i ostrożnie postawił kilka kroków. Stanął i rozejrzał się.
- Czysta.- rzekł do reszty. W tej samej chwili znikąd zaczęły lecieć ostrza. Cain szybko odskoczył przed kilkoma, jednak kiedy już miał wybiec przez drzwi jeden z ostrych kolców przebił mu bok. Upadł na podłogę w wężowej konacie łapiąc się za ranę. Ostrza zniknęły.

Arianna · Gość

- Na Hael'a! Cain - Arianna podbiegła do drowa - co raz mniej mi się to podoba - mówiła, kładąc rozżażone błękitem dłonie na ranę.
- Czy to jest miejsce do zabijania? - spytała samą siebie - komu aż tak zaszkodziliśmy?
Rana powoli się zasklepiła. Elfka odgarnęła kosmyk włosów z twarzy drowa.
- Masz na siebie uważać, rozumiesz?

Cain

- Nic mi nie jest moja droga.- uśmiechnął się lekko.
- Chyba już wiem co to jest, a nawet za dobrze.-

Arianna · Gość

- To nas oświeć i powiedz - elfka skrzywiła usta na znak zniecierpliwienia.

Cain

- Labirynt życzeń. Bogowie wszystkich światów stworzyli go dla własnych uciech, aby zamykać w nim wybrane istoty i poddać próbie, ponoć ci co przeżyją, to na wieki będą żyli posiadając boskie moce i wejdą w ich szeregi, ale to tylko legenda, a ja zamierzam cię stąd wyprowadzić, choćbym miał być w kawałkach.- rzekł kładąc dłoń na policzku elfki.

Arianna · Gość

Uśmiechnęła się ciepło do drowa.
- Więc cieszmy się tym niby zaszczytem, że wybrani jesteśmy - roześmiała się.
- A ta księżycowa komnata, to była całkiem ładna - rzekła, patrząc przez otwarte drzwi - szkoda, że za ostra.

Cain

- Jak dla mnie, to ja wolę dzielić Podmrok z moją Matką Opiekunką niż tam wejść z powrotem. Ciekawe czemu ojciec mnie nie ostrzegł.- zmarszczył brwi.
- Zostaje walczyć i wygrać, ja nie dam bogom za wygraną, tym bardziej, że mam inne plany na przyszłość.- uśmiechnął się lekko.

Arianna · Gość

- Z tego co wiem, to mam po swojej stronie Szemesza i Lewanę, a to już coś. A może im się już znudziłam i mają nową ulubienicę - zamyśliła się.

Cain

Zaśmiał się.
- Mnie Lloth nienawidzi, ale jej syn kocha.- wstał spokojnie z zimnej podłogi. Złapał ją za dłoń i podniósł.
- Zniszczę wszystko, co stanie na twej drodze.- ucałował jej dłoń.

Arianna · Gość

- Na święte drzewa, a gdzie się podział dawny Cain? - uśmiechnęła się zadziornie - Porwali pewnie i zostawili obcego, uroczego faceta.
- Ale niech zostanie, podoba mi się - szepnęła Cain do ucha.

Cain

- Cóż, wielu nazwałoby to dorośnięciem, ale nadal mam swoje małe słabości.- uśmiechnął się szeroko z figlarnym błyskiem w oku.
- Chyba powinienem sprawdzić kolejną komnatę.-

Arianna · Gość

- Bez twych słabości było by nudno - Aria wysłała słodki uśmiech do drowa.
- Może ta? - wskazała na drzwi z klamką w kształcie sowy.

Cain

- Dobrze.- skierował się do nich i otworzył. W środku była pusta przestrzeń, ale drzwi po przeciwnych stronach nadal widoczne.
- Dziwne.- mruknął.

Arianna · Gość

- Hm, wchodzimy? - spytała i nie czekając na odpowiedź weszła do komnaty.

Cain

- NIEEE!!!- krzyknął i złapał ją za rękę. Jednak nic się nie stało. Arianna normalnie stąpała po czarnej posadce. Cain nagle zbladł, do takiego stopnia, że czekoladowa skóra stała się mleczna.