Cytadela Elfów

Khadim Dębowa Tarcza

Sasuke siedział i przypominał sobie jak zabijał Orochimaru wciągnął go w siebie dzięki czemu zyskał jego moc i potem potem zabił swojego brata Itachiego. Siedział tak i zacząl płakać. Najbardziej nienawidził go dlatego że zabił dawnego siebie.

meadhros umarath

-Senir, dziękuje, ale nie... - Gdy Senir dalej nalegała Mead westchnął cicho. - Nie.

Abigail · Gość

Senir uklęknęła naprzeciwko Meada i przysiadła na piętach
- Oczywiście, wy częstujcie się – rzuciła przez ramię do reszty grupy. – Nie po to robiłam te ryby, żeby teraz rozkładały się na powietrzu.
Znowu popatrzyła na Meadhrosa i wyciągnęła w jego stronę rękę.
- Musisz jeść - szepnęła, delikatnie dotykając dłoni elfa.

Mead poczuł jak z pod dotykających go palców wypływa uczucie słodkiego mrowienia. Palce delikatnie przesunęły się w górę dłoni, roznosząc przyjemne mrowienie, które dalej już samo popłynęło w górę ramienia. Doszło do barku, zawirowało pod obojczykiem i wystrzeliło rozkosznymi promieniami na całe ciało.

Senir uważnie obserwowała oczy elfa i kiedy te zaczęły się mrużyć od ogarniającej go fali senności, uśmiechnęła się do siebie z satysfakcją.
- Teraz - szepnęła i przymknęła powieki.

Elf poczuł jak coś obcego wślizguje się do jego umysłu. Mrowienie unicestwiało jakakolwiek chęć oporu. Chłód obcej obecności wlał się do jego głowy, a spod wciąż dotykających go palców strzeliła nowa fala mrowienia. Nie był w stanie przeciwstawić się coraz głębiej wchodzącej w niego obcej świadomości. Powieki same opadały, czuł się tak odprężony, jak chyba nigdy w życiu. Nagle, w samym środku gdzie rodziły się myśli, u samych źródeł woli odezwał się miękki głos.
Dawno nic nie jadłeś. Nie czujesz skurczy głodnego żołądka? Nie ma sensu wciąż zanurzać się w przeszłości. Weź tę rybę i spróbuj. Naprawdę dobrze ci to zrobi. Zobacz jak jej na tym zależy.
Oczy same lekko się rozchyliły, a wzrok padł prosto, na prosząco uśmiechającą się Senir. Nagle obce zimno wycofało się z umysłu. Z pod dotykajacych dłoni palców strzeliła ostatnia fala upojnego mrowienia i palce cofnęły się. Senność powoli przechodziła, zostawiając nieznośne uczucie pustego żołądka i natrętnej myśli o jedzeniu.

Senir z zadowoleniem patrzyła na swoje dzieło. O dziwo, wyglądało na to, że wdarcie się umysłu Meada nie było takie nieprzyjemnie i nieudane, jak obawiała się, że może być. Wpatrywała się z nadzieją w elfa i w rybę, którą trzymał, że udało się odciągnąć go choć na jakiś czas od przeszłości i że teraz bez protestów zrobi to o co prosiła.

meadhros umarath

Elf już miał ugryźć rybe gdy w jego umyśle robrzmiał krzyk...Piskliwy krzyk zaszczutej istoty... Istoty która wraz z tym krzykiem traci życie...i dusze... Stało się to tak nagle że Meadhros wypuścił z rąk rybe...
Zamknął oczy. Chciał jak najszybciej się pozybyć rozbrzmiewającego w jego umyśle krzyku... W ciemności znalazł chwilowe ukojenie... Nie chciał otwierać oczu...
Wtem z mroku wyłoniła się sylwetka kobiety...Kobieta była elfką...JEj kruczo, czarne włosy spływały po jej plecach...W rękach trzymała dziecko... Małę dziecko...Płakało...
Asthanel... - wyszeptał. - Asthanel... . Wyciągnął ręke w jej strone, lecz już jej nie było. Otworzył oczy. Zobaczył drużyne...

Arianna · Gość

Arianna spojrzała na rybę. Nie miała ochoty na jedzenie. Po wczorajszej wizycie w wiosce Leśnych Elfów, jej organizm reagował zupełnym brakiem chęci do życia i mdłościami. Narzuciła płaszcz na ramiona i wzięła torbę. Westchnęła, obrzucając drużyne smutnym spojrzeniem. Po czym uniosła dłoń i szepnęła coś. Sylwetkę elfki ogarnęła błękitna mgiełka, po chwili gdy się rozpuściła, na jej miejscu stała srebrnoszerstna wilczyca, na szyi której wisiał kawałek kryształu. Zwierze usiadło na ziemi i spokojnie czekało aż drużyny zje śniadanie i będą mogli wyruszyć w dalszą drogę.

meadhros umarath

Meadhros wstał powoli jak by ociężale... -Jestem gotów -szepnął do Arianny i stanął za nią. Jestem gotów...

Khadim Dębowa Tarcza

Sasuke zjadł rybę. I wstał
- Jeśli nie będziecie nic jeść to stracicie siły.- Powiedział Sasuke.- A potrzebujemy aby wszyscy byli wypoczęci.

Arianna · Gość

Wilczyca spojrzała przyjaźnie na Meada, a wypowiedz Sasuke skwitowała fyrknięciem. Wstała i spojrzała z wyczekiwaniem na Abigail i Caina.

meadhros umarath

Meadhros kucnął i podrapał wilczyce za uchem.
...Choćby na chwile się od Niej uwolnić...

Arianna · Gość

Zwierze spojrzało ze współczuciem na elfa.
Jego też gnębią duchy przeszłości...
Liznęła jego dłoń i obdarzyła ciepłym spojrzeniem.

Abigail · Gość

Senir wściekła się widząc, że cały wysiłek włażenia do umysłu Meada nie dał dokładnie nic. Tym bardziej, że to wcale nie było takie łatwe. Jednym ruchem dłoni spopieliła pozotałe ryby i wszystek pozostałego drewna. Robie wszystko co mogę! Ale do nich nie trafia nic. Słowa, magia, milczenie. Szlag by ich trafił! Nożem by im tego ze łbów nie wyciąć. Dobrze nie to nie. Najlepiej od razu sobie pójdę, indagowała w myślach i całymi wysiłkami próbowała ukryć burzę miotajacą nią od środka.
- Ja jestem gotowa zawsze. - oświadczyła sucho, szybkim ruchem zgarniajac pozostawione rzeczy i ruszajac przez siebie.

Arianna · Gość

Wilczyca wstała i podeszła do Senir. Otarła się przyjaźnie o poły jej sukni, po czym spojrzała na miejsce, gdzie przed chwilą była ryba, a następnie w oczy elfki i ukłoniła się lekko łebkiem, chcąc tym ruchem podziękować za posiłek.

Khadim Dębowa Tarcza

- no to idziemy- Powiedział Sasuke- Jeśli mamy złączyć ten kryształ.

Arianna · Gość

Wilczyca wstała i ruszyła w głąb lasu.

meadhros umarath

Meadhros w milczeniu poszedł za wilczycą....