Cytadela Elfów

Cain

- Elfy są naprawdę dziwne, a ktoś powiedział, że to mądry i inteligentny naród.- splunął niezadowolony na trawę zaciągając bardziej kaptur.

Arianna · Gość

- Ja tez jestem elfem - odgarnęła kosmyk włosów, ukazując spiczaste uszy.

Cain

- Nie zauważyłem, ja ponoć też mam ich krew.- powiedział z ironią pokazując swoje uszy.

Arianna · Gość

- Życie - westchnęła - dobra, ja pójdę przodem. Wiem, gdzie znajdują się straże i miło by było nie natknąć się na ich strzały.

Cain

- Ich strzały kontra moje sztylety, zapowiada się ciekawie.- szedł za nią, a raczej skradał się.

Arianna · Gość

- Faceci... Sama pójdę - mruknęła i nim Cain zdążył się odszczeknąć, Ariannę spowiła błękitna mgiełka jej magii. Gdy rozpuściła się w powietrzu, na miejscu elfki siedziała srebrnoszerstna wilczyca i patrzyła zadziornie na drowa.

Cain

- Popisy.- mruknął gładząc główkę gołębicy.

Arianna · Gość

Zwierze prychnęło i zniknęło w gęstwinie krzaków. Wilczyca wróciła po dłużesz chwili nieco zdyszana.
- Tam nikogo nie ma - wyszeptała Arianna, gdy wróciła już do swej postaci.

Cain

- To idziemy.- rzekł Cain wypinając dumnie pierś do przodu.

Arianna · Gość

- Pewnie pochowali się w wiosce - mruknęła i ruszyła za drowem.

Cain

- To ich przywitamy, albo lepiej nie, wolę nie paść z powodu liczebności.- mruknął.

Arianna · Gość

- Oj zapewniam, że nas palcem nie tkną - uśmiechnęła się złośliwie - wiedzą, że jakby mi coś zrobili to mieliby przechlapane u Kapłana.

Cain

- Kapłana? Nie będę się przejmował świętoszkiem.- zaśmiał się głośno.

Arianna · Gość

Arianna wybuchnęła śmiechem.
- Chodziło mi o Kapłana tej krainy. Armanda, co opiekuje się całym tym swiatem. To od niego mam krysztaliki i to właśnie on wysłał mnie na tą wyprawę. Nie mów, że nie wiesz kim jest Armand - w głosie Arii zabrzmiała dziwnie drgająca nuta.

Cain

- Nie wiem i nie interesuje mnie to.- urwał źdźbło trawy i zaczął miętolić jego koniec między zębami. Założył ręce za głowę.