Cytadela Elfów

Arianna · Gość

Ścisnęła zęby i ruszyła w milczeniu przez ciemny korytarz.

Cain

Szedł za nią ściskając rękojeść sztyletu i woreczek z proszkiem tworzący zieloną mgłę.

meadhros umarath

Meadhros szedł ostatni...Czół się słaby... Przypominały mu się wszystkie fragmenty jego życia...

-Kim są bohaterowie Ornesie?
-Nie ważne Meadhrosie, to nie najlepsza pora na tego typu rozmowy, daj mi spać...
-Ale kim? Powiedz...Proszę...
-Są...A raczej byli to ludzie mężni, silni.Robili różne dobre rzeczy...
-A czy już ich nie ma?
-Nie ma...Wszyscy zginęli dawno, dawno temu...Na naszym świecie nie ma już dobra...Pamiętasz przepowiednie o Dziecku Słońca i Księżyca...
-Tak, Ornesie... Wiesz...Ja zostanę takim bohaterem. I zrobie wszystko żeby zapobiec tej przepowiedni...
-Niewątpliwie...

Jakże wiele się od tamtego czasu zmieniło...Nie jest bohaterem...Jest...

Kim ja w ogóle jestem...? - szepnął na tyle głośno, aby mogła go usłyszeć drużyna.

Arianna · Gość

- Jednym ze strażników Kryształu - rzekła Arianna nadal patrząc przed siebie.
Szli kanałami około czterech godzin. Smród stawał się co raz mniejszy. W pewnym momencie Arianna się zatrzymała i skierowała się ku ścianie. Dotknęła ją dłonią i przy kamiennej tafli pojawiła się srebrzysta drabinka. Aria bez słowa wspięła się po niej i otworzyła z wyraźnym wysiłkiem klapę, niezauważoną przez drużynę wcześniej.
Wyszli na powierzchnę i stanęli u stóp lasu.
- To jest Dębowy Las - rzekła cicho, zagryzając wargę.

Cain

- Dokładniej proszę.- rzekł Drow idąc za elfką.

Arianna · Gość

- Las, którego opiekunem jest Awiw, bogini wiosny - zaczęłą, próbując odwlec powiedzenie pewnej informacji - mieszkają tu Leśne Elfy - zamilkła na moment, po czym dodałą - tu się wychowałam.

Cain

- To miło mi zobaczyć twój dom, ale ja tam nie wejdę.- mruknął spoglądając na las.

meadhros umarath

Orneas - szpenął elf i ożywiony podbiegł do Arianny.
- Moja ojczyzna...Druga ojczyzna - powiedział smutnie tak, ja gdyby przypomniał sobie coś bolesnego...

Arianna · Gość

- Nie karzę ci wchodzić do ich wioski, ale przejśc przez lasu musimy. Po drugiej stronie są Armandskie Góry - mówiła, nie patrząc na drowa.

Cain

Mruknął niezadowolony, ale przytaknął. Spojrzał na Meada.
- Nie ciesz się tak, jak cię przywitają swoimi starzałam.- wzdrygnął się.

Arianna · Gość

- Oj czuję, że przywitają - mruknęła - miałam już tu nie wracać - uśmiechnęła się smutno.

Cain

- Co zrobiłaś?- spojrzał na nią poważnie.

Arianna · Gość

- Urodziłam się - uśmiechnęła się smutno - nie mieszkałam u Leśnych od zawsze. Dopieru od momentu jak uciekłam ze swojego prawdziwego domu. Pamiętaj, jestem tym okropnym dzieckiem z legendy.

Cain

- I niby dlatego cię przepędzili? Ja mówiłem elfy są dziwne.- mruknął łapiąc za sztylet.

Arianna · Gość

- Księżycowe chciały mnie zabić własnie z tego powodu. Uciekłam, a oni zamordowali moich rodziców za zdradę - mówiła, patrząc w dal - zdradą było to, iż mnie poczęli i wychowali. A Leśni... Cóż, pewna osoba miała doskonały dar przekonywania i zmusiła ich do zaopiekowania się mną do momentu, gdy osiągnę wiek dojrzałości. Później miałam już tu nie wracać. I chyba mi nie wyszło.