Cytadela Elfów

Arianna · Gość

- Z tego co wiem, jest ich pięć. Wiem kto ma pozostałe dwa. - uśmiechnęła się chytrze.

Khadim Dębowa Tarcza

- To szybko to załatwimy- Powiedział Sasuke.- Chyba czas iść spać.

Arianna · Gość

- Wiesz, już dwa razy próbowałam, ale wciąż jak się budzę to w pokoju pojawia się kolejny facet. - uniosła brew w górę. - Czuję, że jak tak dalej pójdzie to do świtu będę miała spory harem. - roześmiała się.

Khadim Dębowa Tarcza

- No to idzemy w droge.- Powiedział Sasukei jego oczy znów zrobiły się czarne.- Zapomniałem ża mam włączony Sharingan.

Arianna · Gość

- Nie no, poczekajmy do rana. - Pochyliła głowę w bok i spojrzała na mężczyznę. - Ten Sharingan... Co to? Jakaś choroba?

Khadim Dębowa Tarcza

- Nie to umiejętność klanowa widze rzeczy które są chodźby lekko nasączona magią, widze przez ściany w ciemności i mogę kopiować ruczhy- Powiedział Sasuke- No to do rana- Poszedł do swojego pokoju i połorzył się na łóżku.

Arianna · Gość

- Do rana. - rzuciła za wychodzącym. - Magia... - wzdrygnęła się - Znowu ta magia.
Elfka podeszła do Anioła i wyciągnęła dłoń, dając do zrozumienia by oddał jej sztylety.

meadhros umarath

Anioł położył sztylety na dłoni Nawii i zamknął ją. -Moge tu zostać?

Arianna · Gość

- Kpisz, czy od drogę pytasz? - Uniosła brew w górę. Schowała sztylety w cholewach butów. - Chce się wreszcie wyspać. Bez żadnych mężczyzn w komnacie.

meadhros umarath

Anioł westchnął. - A więc żegnaj moja droga... - po tych słowach wyszedł za próg.

Arianna · Gość

- Sodkich snów, skrzydlaty. -rzekła spokojnym głosem, w krótym nie zadźwięczała ani jedna nutka kpiny, czy ironii.

meadhros umarath

Anioł stanął przy drzwiach Nawii. Ze skrzydałmi czy bez... Nadal będe Ci stróżem...

Arianna · Gość

Nawia podeszła do okna i rozsunęła zasłony. Spojrzała na pył gwiazd na niebie.
- Anioł... - mruknęła cicho. - Ta...
Po czym ruszyła w stronę łóżka. Wzięła jeden ze styletów i położyła przy poduszce.
- Jak mnie znów ktoś obudzi, to zabiję. - szepnęła do siebie, po czym zasnęła.

Abigail · Gość

Drobna postać niezauważenie przemknęła przez, mimo późnej godziny, pełną hałasu główną salę karczmy i cicho wspięła się po schodach. Postąpiła krok w głąb korytarza i znieruchomiała. Zmarszczyła niezwykle grube, choć niebrzydkie brwi w wyrazie zaskoczenia, wbijając miażdżące spojrzenie w rudego osobnika stojącego pod drzwiami pokoju do którego zmierzała. Decyzja była szybka, okręciła się na pięcie i niemal spłynęła w dół po schodach.

- Karczmarzu - zatrzymała się przy ladzie. - Co robi ryży facet przy moich drzwiach? - zapytała ostrym tonem.
Przez twarz zagadniętego gospodarza przemknął cień strachu. Na tyle zdążył już poznać dziewczynę, że wiedział, że kiedy patrzy takim wzrokiem, za chwilę poleje się krew.
- Terri... - zająknął się. - Nie wiedziałem, że dzisiaj przyjdziesz.
- I nie miałeś wiedzieć - dziewczyna przerwała ostro.
- Wiesz... ta osoba co tam jest, to... jakby to. To był jedyny wolny pokój. A tamta, to jakiś typ spod ciemnej gwiazdy... Morderczyni jakaś, dam głowę. Takim się nie odmawia.
- Nie taka była umowa. - dziewczyna, niewątpliwie elfka, ale o wyglądzie niewątpliwie wskazującym na domieszkę jakiejś innej rasy, nagle urwała - Dobra, na razie nieważne. Wrócimy do tego później.
Gwałtownie odwróciła się i błyskawicznie zniknęła za drzwiami. Obeszła budynek i zatrzymała się przy ścianie gdzie były okna sypialń gospody i stanęła pod interesującym ją oknem. Ściana porośnięta była bluszczem. Elfka zwinnie chwyciła się grubszych łodyg i w wyraźnie wyćwiczony sposób zaczęła się wspinać w górę. W myślach po raz kolejny pogratulowała sobie tego, że jest tak drobna i lekka. W końcu zatrzymała się na poziomie okna i przyłożyła dłoń do jego ramy. Okno cicho rozchyliło się w asyście zielonego poblasku. Postać zwinnie wskoczyła do pokoju i zamknęła okno. Rozejrzała się po sypialni i skierowała w kierunku stojącej pod ścianą komody. Nagle w pół kroku stanęła i z pod przymrużonych powiek dokładniej przyjrzała się postaci śpiącej w jej łóżku. Zawróciła z obranego wcześniej kierunku i podeszła pochylając się nad śpiącą. Odgarnęła włosy z policzka postaci i stłumiła przekleństwo.
- Proszę, proszę - wyszeptała do siebie. - Czyżbyś była samobójczynią, ty przeklęta morderczynio? Nagroda za twoją głowę jest zbyt duża żeby tak beztrosko spać w obcym pokoju.
Odwróciła się, bez szmeru podeszła do drzwi i cicho je otworzyła, wpadając prosto na rudego osobnika, niezmiennie sterczącego pod drzwiami pokoju.

meadhros umarath

Anioł odruchowo wyjął miecz.
Idioto, to pewnie Nawia, a ty już na nią z mieczem!
Jego zdziwienie było ogromne gdy ujrzał przed sobą kogo innego. Była to kobieta...Wyglądała jak elfka...Prawie...

Chwycił kobiete za ramie i przyciągnął ją do siebie. Wyrzucił miecz, a wolnymi rękoma chwycił szybko elfke za nadgarstki i wygiął je kobiecie za plecy.
- Kim jesteś? - zapytał z usmiechem. - I przepraszam że rozmawiamy w takiej krępującej pozycji, no ale mówi się trudno..