Cytadela Elfów

Arianna · Gość

- Kiedyś to był mój tekst - warknęła do siebie - doigrałam się.
- No dobra, skoro już musimy iśc razem - rzekła z lekkim przekąsem - jestem Nawia.

Cain

- Melissandra. Dobrze Nawio, może w takim razie wyjdziemy z biblioteki jak należy?- skrzyżowała ręce na piersiach. Wychodzenie przez okno nie uśmiechało jej się, nie chodziło o to, że spadnie, ale o to, że było to dla niej barbarzyńskie.

Arianna · Gość

- Mam pod twoim oknem płaszcz i torbę - wydęła usta.

Cain

- A obok mojego oka jest wyjście z biblioteki.- uniosła jedną brew. Nie podobał jej się sprzeciw elfki, o nie. Ona Melissandra, córka dzieci piekieł, nie życzyła sobie aby leśny elf nią sterował. Bez zbędnych słów odwróciła się na pięcie wychodząc z pokoju i spokojnie idąc korytarzem, a później schodami w dół.

Arianna · Gość

- O co się ona tak wścieka - wzruszyla elfka ramionami. Rola tej słabszej irytowała ją jednak nie zamierzała się tym aż tak bardzo przejmować. Ruszyła spokojnie za kobietą. Wyjście z biblioteki rzeczywiście znajdowało niedaleko okna. Nawia podniosła z ziemi czarny płaszcz i zarzuciła na ramiona torbę.
- Kufer jest schowany w podziemiach pałacu - rzekła spokojnie - ale z tego co wiem, będziemy potrzebowały więcej kluczy niż tylko twój.

Cain

- Znajdziemy wszystkie.- szepnęła idąc przed siebie.

- Gdzie ten pałac elfko i jaką masz pewność, że ten skarb istnieje?- spojrzała na nią kontem oka. Nie była pewna czy to czasem nie jest jakaś głupia legenda i nic więcej, wtedy zrobiłaby z dziewczyny sopel lodu i wróciła do łóżka.

Arianna · Gość

- Zamek królewski - uśmiechnęła się wrednie - co, nie wiesz gdzie jest w tym mieście? A skąd mam pewność? Ja nie rzucam słów na wiatr - wzruszyła ramionami.

meadhros umarath

Cisza... Doskonała cisza...

Cisze jednak niespodziewanie została przerwana przez głos donośny...
Wydawało się że wszystko jest nim wypełnione...

Płomienisty.... Popełniłeś to... W pełni świadom konsekwencji... Od tej chwili nie będziesz się nazywał swoim prawdziwym imieniem, lecz znać Cię wszyscy będą jako Wygnaniec.... Wygnaniec ponieważ to miejsce nie jest już twym domem a bracia twoi nie są już twymi braćmi...

~...*...~

Stary drwal leżał na trawie przed swoją chatą obserwując gwiazdy. Spracowane, pokryte odciskami dłonie trzymał pod głową a co by mu bardziej miękko było. Na twarzy okolonej długą siwą brodą i siwymi włosami widać było znamię czasu i liczne smutki.
W ustach trzymał fajkę która przekazywana z ojca na syna była w jego rodzinie szanowana bardziej nawet od psów czy pieniędzy. Nie raz się zdarzało że syna ,którego coś podkusiło żeby podebrać staremu fajkę, bił do krwi aż...

Nagle oczy drwala utkwione w nieboskłon rozszerzyły się ze zdziwienia a na twarzy ukazała się trwoga wielka.

Oto przez niebo mknęło coś żarzącego się zostawiając za sobą dymu smugi...

Stary podniósł się z ziemi i co tchu pognał do chaty. Otworzył z trzaskiem drzwi i wychrypiał do syna i żony już starej : Psio krew...Zaczęło się...

Dżedaj

Szedł powoli brukowaną drogą, świeże morskie powietrze przesycone zapachem soli wywietrzyło cześć alkoholu jego umysłu.
- A wiec tutaj w tym zapchlonym mieście ukryty jest jednak skarb -powiedział cicho- Ten klucz -po czym wyjął z kieszeni płaszcza srebrny klucz z głową w kształcie czaszki - No no może jednak starzec się nie mylił, muszę znaleźć pozostałych kluczników, oby stawiali mniej oporu niż dawny właściciel tego...

Cain

- Idziesz pierwsza elfko, wolę cię trzymać na oku, a z tyłu miałabyś zbyt ułatwiona możliwość zabicia mnie.- pstryknęła palcami, a w jej dłoni ukazał się kryształ lodu, który po chwili ścisnęła.

- Radzę nie zadzierać ze mną.- spojrzała wymownie na kobietę.

Arianna · Gość

- Możesz dać już spokój? Będę szła obok ciebie, nie z przodu, nie z tyłu - oburzyła się - możemy iśc razem ale nie pozwolę siebie traktować jako zakłądniczkę. Jeżeli masz zamiar cały czas mieć mnie na oku i dokładnie pilnować, to lepiej od razu mnie zabij. Wolę umrzeć stojąć niż żyć na kolanach.
Nawia skrzyżowała ręce na piersi i spojrzała wyzywająco na kobiete.

Cain

Obrzuciła ją zimnym spojrzeniem.

- Uważaj na słowa i idziesz przede mną. To ja nie chcę mieć sztyletu pomiędzy łopatkami.- warknęła.

Arianna · Gość

- Nie - rzekła spokojnie - i gdybym chciała cię zabić, już bym spróbowała.

Khadim Dębowa Tarcza

Sasuke szedł ulica miasta z kluczem który dał mu jego brat przed zabiciem całego klanu. Potem dowiedział się że otwiera skrzynie z cennymi przedmiotami więc wyruszył na jej poszukiwanie. W końcu dowiedział się że skrzynia jest w zamku więc tam poszedł. przeszedł przez mur potem zobaczył balko wspiął sie na balkon. pokój był pusty więc Sasuke wyszedł na korytarz.

Lilia

Arianna obudziła sie z krzykiem. Na dworze wciąż panowła noc, ale dziewczyna wiedziała, że już nie uśnie. Zawsze tak było od chwili gdy zaczął jej się śnić ten sen. Nie, właściwie nie sen, a koszmar. Zaczęło się kilka tygodni temu. Widziała w nim grupę różnych ludzi, każdy z jednym kluczem w ręku. Wiedziała, że służą one do otwarcia jedej rzeczy,ale otwarcie jej nie przyniesie światu dobra. A ona, jak córka arystokraty , w wielu 15 lat już przeznaczona na czarodziejkę, musiała strzec harmonii świata. Uwolnienie mocy rzeczy ukrytych za wrotami otwieranych kluczami zakłóci tę harmonię. Westchnęła cieżko. Zrozumiała, że nadszedł jej czas. Nie uśmiechało jej sie opuszczać ciepłego i wygodnego łóżka, ale cóż...I tak nie uśnie.
Wstała i zarzuciła na siebie zieloną suknię, sięgajaca jej do stóp, ale z rozcięciami po obu bokach. Swe dlugie, brązowe włosy zawiazała w koński ogon, na nogi założyła skórzane buty z cholewami, schwyciła jeszcze pas ze sztyletem i sakiewką i wyszła z domu. Dokąd iść? Tam gdzuie ją wzywają. Ruszyła naprzód.