Cytadela Elfów

Arianna · Gość

Elfka uśmiechnęła się smutno:
- Ty wiesz jak to jest, gdy to do czego dążyliśmy całe życie nagle runie w jednej chwili - rzekła - przeżywasz to co ranek... No cóż... Skoro ona nigdy się nie myli... - mówiła cicho, a słowa plątały się w jej gardle duszone szlochem - Chodź my, mamy trzy dni by dojść do Sellian.

Gość

Podjęła słuszną decyzję.
- Nie ruiny są ważne, lecz ich odbudowa - powiedział, kiedy wracali na polanę.
Pozostali byli zdezorientowani. I wyczuwali to samo u innych.
- My podjęliśmy decyzję - rzekł Illidan. - Udajemy się za radą Rifkina do Sellian. Tęcza nas wezwała, więc nie odrzucajmy jej, bo wszystko może upaść...

Asthanel

Poczuła jak Salomon odchodzi. Poczuła smutek i ból Arianny, wspólczucie Illidana, zdecydowanie Rifkina... Mimo to sama nie potrafiła ocenić, co czuje. Jej dusza sprzeczała się z samą sobą, o to, co jest dobre i co powinno się stać. Nie wiedziała, czego od niej oczekiwano.
Nie mogę spojrzeć w tył, bo stracę wszystko.
Wtedy zza drzew wyszły Biała i Błękitna Dusza.
- My podjęliśmy decyzję - rzekł Illidan. - Udajemy się za radą Rifkina do Sellian. Tęcza nas wezwała, więc nie odrzucajmy jej, bo wszystko może upaść.
Nabrała w płuca powietrza.
- Ja także ją podjełam. Wyruszę z wami do Sellian.
Powiodła wzrokiem po pozostałych.

Abigail · Gość

Abigail ocknęła się z zamyślenia. Daenerys rozejrzała się po wszystkich wyczekującym wzrokiem.
- Ja tez pójdę z wami. Dołączyłam do tęczy nie po to aby odejść.
Szczególnie, że nie mam po co, tu jest najbezpieczniej.