 Wysłany: Nie 23:39, 23 Mar 2008 Temat postu: ... Effatha!... |
|
| ... Effatha!...
... Jestem... Przyszedłem na świat, by ukazać Inny wymiar Miłości. Przyszedłem, by zadziwić go Odmienną wizją piękna, By ze snu wybudzić to, Co niegdyś w głęboki sen zapadło I najciemniejszą noc przekształcić W najjaśniejszy dzień. ... Pukam... Szczelnie zamknięte Drzwi ze złota milczą, Odbijając głucho i tępo Cichy dźwięk kołatki. Wdziera się w nie z gracją Zżerająca wszystko rdza, Która niszczy je zewsząd. Jeszcze nie jest za późno. ... Czekam... Moją towarzyszką jest cisza, Jakbym to Ja był jednocześnie Autorem i adresatem Nowiny, którą ze Sobą przynoszę. Nie krzyczę, nie wołam, Po prostu trwam w nadziei, Że usłyszysz Mój szept Gdzieś w głębi siebie. ... Marznę... W cudowny świat miłości Wdarł się przeraźliwy chłód, Niszcząc i gładząc Odbicie Najdoskonalszej Dobroci. Na zdeptanej, wysuszonej ziemi, W błocie zniekształconego świata, Jestem mijany obojętnie, Popychany, wykpiwany, odrzucany. ... Mam iść?... Nawet gdybym skruszył Potężne, silne odrzwia, Nie mógłbym wejść bez zaproszenia; Nie naruszę Twojej wolności. Musisz wyjść mi naprzeciw I zaprowadzić jak dziecko do siebie. Nie możesz biernie czekać - musisz aktywnie pragnąć Odkryć Prawdę, która ocala. Effatha! Anojge se... Aperi te... Open yourself... Öffne dich... Otwórz się... Jakim językiem Muszę jeszcze przemówić, Byś wreszcie Mnie usłyszał? A słysząc, rozumiał? Zrozumiawszy zaś, przyjął? ... Czekam... |
|
