Cytadela Elfów

Saphira

a zresztą, oceńcie sami. Tylko szczerze.Ostry dźwięk elektrycznego dzwonka wdarł się bezlitośnie w umysł Danielle, gwałtownie pobudzając go do życia. Lekarka szybkim ruchem poderwała się z kanapy wciągając biały kitel. Tablica rozdzielcza z lampkami poszczególnych pacjentów migotała przeraźliwie. Co jest, inwazja jakaś?!Wybiegła na korytarz. Chaos. Krzyk. Biegnąc między wózkami, Danielle potrąciła jedną z pielęgniarek.
- Siostro, co się dzieje?!- rzuciła
-Pani doktor, dziewczyna z jedynki… Proszę tędy…
W sali lekarka zobaczyła tłumek zebrany przy jednym z łóżek, na którym leżała piętnastoletnia dziewczyna.
- Odsunąć się, to nie jest teatr!- krzyknęła- Siostro proszę zająć się pozostałymi pacjentami.
Pomieszczenie opustoszało. Przy łóżku chorej została tylko grupka personelu medycznego. Lekarka profesjonalnie oceniała jej stan.
- Tętno nierówne, słabo wyczuwalne. Oddechy. Mało i płytkie. Szmery w sercu. Siostro, zrobimy EKG i spirometrię. Natychmiast!- Pielęgniarka wybiegła z sali, jak oparzona. Danielle rzuciła przelotne spojrzenie w kierunku karty gorączkowej. Norma. Zwykłe trzydzieści siedem i dwa. Co jest?! Rozdzierający pisk wyrwał ją z zamyślenia. Linia na monitorze wiszącym nad głową dziewczyny była prawie idealnie ciągła.
- Cholera, migotanie komór. Tracimy ją. Przyprowadzić respirator i to migiem. Setka adrenaliny dożylnie.- Danielle wyrzucała z siebie komendy z prędkością karabinu maszynowego równocześnie podejmując akcję resuscytacyjną. –Ciśnienie 60/40 i spada. Jeszcze jedna adrenalina! Defibrylacja. Jest. Mamy ją.- odetchnęła z ulgą.
- Co wyście jej podali?!- zapytała podłączając pacjentkę do respiratora
Pielęgniarka zarumieniła się.
- Standardowo, pani doktor. Elektrolity, sól fizjologiczna, środki przeciwgorączkowe. Zupełnie nie wiemy, jak do tego doszło.
Lekarka przez chwilę analizowała sytuację. Coś tu nie pasowało. Zaraz, zaraz...
-Czy wyście poszaleli?! Leki przeciwgorączkowe przy wstrząsie polekowym?! Mieliście nic jej nie podawać! Tylko elektrolity i sól! Omal nie wysłaliście tej dziewczyny na tamten świat! Krew na toksykologię, na cito. Wyniki dostarczyć do dyżurki, będę tam czekać. Profilaktycznie zwiększyć przepływ płynów.
Danielle opuściła salę. Chwilę później dotarła do dyżurki. Opadła na wysłużony fotel i pociągnęła łyk zimnej, lurowatej kawy. Paskudztwo. Lekarka wyciągnęła się wygodnie, przymknęła oczy i zmęczona zapadła w nerwowy sen.
cdn.

Illidan

... i dlaczego sądzisz, że nie umiesz pisać?... :> bo po tym fragmencie zupełnie nie rozumiem, jak możesz tak myśleć... Wesoly

Saphira

bo to nie ja lecz inni tak myślą

Illidan

... w takim razie ci inni się mylą - i nawet w to nie wątp... Wesoly

oczywiście, Mickiewiczem, Słowackim, czy Gombrowiczem nikt się od razu nie urodził... każdy talent trzeba rozwijać... Wesoly

Twoim niewątpliwie jest pisanie... Wesoly

Dijkstra3

Wsyzstko zależy od tego kim są te osoby co tak twierdzą. Nie wszyscy znają się na literaturze, ot taka prawda.

Saphira

Przede wszystkim, to powiedziała nauczycielka polskiego

Phoe

Za krótkie by cokolwiek sądzić. Nie wiemy nic co do głównej bohaterki, ot taka scenka. Za mało. I czemu nazywa się Danielle? Czy to mania prześladowcza polskiej nacji, że nie tolerują polskich imion? Czyżby były za banalne? Niegodne? Tępię to i będę tępić. Bo USA jest bardziej cool? Jezyk

Równie dobrze może to być polski szpital. Chyba, że ma to jakieś głębsze i dalekosiężne uzasadnienie.

Saphira

nie ma to uzasadnienia, ot pierwsze imię jakie mi się nasunęło, nie wiem dlaczego...co do długości bałam się krytyki po tym, jak mnie dziś potraktowano

Saphira

ciąg dalszy... ***
Obudził ją stukot drewnianych trepów połączony z czyimś śmiechem.
- Czołem. Pani doktor, jak zwykle na posterunku, co?- wysoki brunet o szerokim uśmiechu i lekko niesymetrycznej twarzy pochylił się nad Danielle i delikatnie cmoknął ją w czoło.
Danielle milcząc przymknęła oczy. Filip zawsze działał na nią, jak narkotyk. Teraz też tak było.
- Deni, co się stało? Jesteś taka blada, wyglądasz na skonaną- mężczyzna spojrzał na nią z troską.
- Nic takiego, zwyczajnie, koszmarny dyżur. Mała Nicole z jedynki dostała zapaści Ledwie ją odratowałam. Pobraliśmy krew na toksykologię, czekam na wyniki. Podejrzewam nawrót wstrząsu, ale zobaczymy.
Filip zaklął siarczyście.
- Jak to możliwe?!Do diabła, przecież wychodząc wczoraj z oddziału, zostawiłem ją stabilną. Była słaba , miała podwyższoną temperaturę, ale, na Boga, zapaść?!Nie, niemożliwe.
-Czy wiesz, że małej podano środki przeciwgorączkowe?
-Nie, niemożliwe. Nie kazałem podawać jej żadnych leków. Tylko sól fizjologiczną, elektrolity. Deni, to jakiś żart?!
- Teraz niczego nie rozstrzygniemy, poczekajmy na wyniki. Czas na obchód.
Filip przytaknął, otworzył drzwi i wypuścił Danielle przodem, po czym sam również wyszedł z dyżurki.

Megi

Mmmm... czyżby romansik... Saphi zaskakujesz mnie, takiej to ja Cię nie znałam... a jeszcze jedno panie od polskiego są różne i zaręczam Ci, że każda ma swoje zdanie na temat twórczości danej osoby.

Saphira

Megi, ja mam jeszcze wiele tajemnic...Zobaczysz

Megi

To ja się zaczynam bać... Jezyk

Saphira

Mnie?!No co Ty?

Megi

Nooo... tych Twoich talentów, nie no Saphi, nie widzisz, że żartuję? Wesoly

Jestem ciekawa co za asy masz jeszcze w rękawie... Mruga

Lakhibakshi

Saphi... Megi się po prostu bezczelnie podlizuje, żeby wyciągnąć od Ciebie dalszą część dzieła Jezyk

[tak to już jest z osobami niecierpliwymi

A ja tak tylko zaznaczę, że czekam na ciąg dalszy, bo zaczyna mnie powoli wciągać Wesoly