Cytadela Elfów

Lakhibakshi

A teraz panie i panowie Laky próbuje swoich sił w formie krótkiej Jezyk

Jako, że wszystkie moje poprzednie utwory były z gatunku tych dłuższych to jest pionierem Wesoly

Więc proszę o łagodny wymiar kary i wyrozumiałość Wesoly

Słabym punktem mojego życia są poranki. Szczerze mówiąc nienawidzę poranków i tego przeraźliwego dźwięku, jaki wydaje mój budzik. Mam dziwne wrażenie, że budzenie mnie o tak absurdalnie wczesnej porze, jaką jest godzina piąta trzydzieści sprawia mu jakąś dziką przyjemność i satysfakcję. Mimo tego, że to tylko maszyna.
Tak też było i tego dnia. Uciszyłam rozdzwoniony koszmar i zwlekłam się z łóżka. Złorzecząc cicho pod nosem poczłapałam do lodowato zimnej kuchni i postawiłam wodę na kawę. Bez kawy nie potrafiłabym poprawnie funkcjonować. Nadal trąc zaspane oczy poszłam do łazienki żeby się umyć i ubrać. Nigdy nie siadam do porannej kawy w piżamie, co zawsze niezwykle śmieszy moją lokatorkę (szczęściara jeszcze studiuje, więc może spać nieco dłużej niż ja).
Wróciłam do kuchni, gdzie czajnik domagał się zdjęcia z gazu i zrobiłam sobie upragniony czarny napój. Lekki aromat wypełnił całe małe pomieszczenie kuchenne.
-Ze wszystkich nałogów kawa jest chyba najmniej szkodliwa, prawda?- usłyszałam nieznany mi męski głos. Odwróciłam się powoli i zobaczyłam obcego faceta, siedzącego przy stole. Muszę przyznać, że był całkiem przystojny. Nawet więcej- był cholernie przystojny.
-Kawa jest zła?- zapytałam oszołomiona, zapominając na chwilę, że przecież ten nieznajomy siedzi w mojej kuchni. Uśmiechnął się zniewalająco.
-Herbata jest akceptowalna- stwierdził. Już chciałam zaprotestować, że przecież herbata też może uzależnić, a poza tym zawarta w niej tanina wypłukuje magnez z organizmu równie skutecznie, co kofeina, lecz nagle uświadomiłam sobie z kim i gdzie rozmawiam.
-Kim jesteś, że siedzisz w mojej kuchni? Znajomym Magdy?
-Nie wiem, czy Magda mnie zna… Jestem aniołem.
-Kpisz sobie- nie chciałam uwierzyć. Do kościoła przestałam chodzić na drugim roku studiów, a teraz byłam rok po ich skończeniu. Moja mama wypominała mi to za każdym razem, kiedy ją odwiedzałam. Mężczyzna wzruszył ramionami.
-Kiedyś byś uwierzyła- westchnął ze smutkiem. –W każdym razie jestem tu żeby powiedzieć ci, że powinnaś zwracać większą uwagę na to, co się wokół ciebie dzieje.
-Co masz na myśli?- upiłam łyk kawy, żeby rozjaśnić nieco myśli. Mój rozmówca jakby nieco się rozmył.
-Otwórz oczy! To wystarczy- powiedział z uśmiechem. –A teraz muszę zniknąć, bo sen już odszedł.
I zniknął.
Przez chwilę stałam jeszcze oszołomiona, nie wiedząc do końca, co mam zrobić. W końcu wzruszyłam ramionami i dopiłam kawę. Musiałam się trochę pospieszyć, żeby nie spóźnić się do pracy.
Zanim wyszłam z domu zajrzałam jeszcze na chwilę do pokoju mojej lokatorki, żeby zabrać stamtąd mój szalik, który znalazł się tam nie wiadomo jakim sposobem. Przechodząc obok stolika przy łóżku Magdy zauważyłam żyletkę.
Pora otworzyć oczy…

Megi

Wow dobre.... tylko mam dziwne wrażenie, że jakby to opowiadanie samo się prosiło o ciąg dalszy...

Lakhibakshi

Może kiedyś nastąpi? Wesoly

Ale to fakt- kończenie opowiadań to mój słaby punkt Jezyk

[jak myślisz, czemu ZS się tak ciągnie?

Megi

No fakt...

Arianna · Gość

O, teraz herbatka xD Mamy tu powódź natchnienia na temat napojów.

Aż mnie ciarki przeszły... Kojarzy mi się to z moją Kawiarnią Natchnienia. Tak też miałam motyw Anioła i żyletki.
Podoba mi się to opowiadanie (i nie dlatego, że uwielbiam opowiadania o Aniołach Jezyk

) ale ja bym je nieco dłuższe zrobiła. Bo nie zdążyło się zacząć, a już się skończyło, przy czym wystąpiła w nim dynamika, która czasami sprzyja na niekorzyść miniaturek.
Ale ogólnie podoba mi sie bardzo. Jeden z lepszych tekstów tu na forum Wesoly

Moja chce więcej Wesoly

P.S.

Lakhibakshi

No tak... Ale to jest 'pierworodne z krótkich' Wesoly

więc nie miałam pojęcia w którym momencie skończyć.
Też mi się wydawało, że jest jakby ucięte w pewnym momencie, ale jeśli bym się rozpisała to powstałoby kolejne opowiadanie o kilkudziesięciu stronach Jezyk

[muszę jeszcze poćwiczyć

Arianna · Gość

Ale i tak, jak na pierwszy raz to czapki z głów Jezyk

Phoe

Dobra puenta, zaskakująca Mruga

Nie wiem tylko czemu, ale razi mnie czasownik "poczłapałam" jakoś negatywnie mi się kojarzy. Ale jest zgodny ze stylem tej krótkiej formy, hm... może jednak zastanowiłabym się nad jakimś innym lekkim słowem? Ogólne wrażenie: pozytywne Mruga

Phoe

Hehe, ja mogę czytać takie "napojowe" teksty Wesoly

Abigail · Gość

Laki, ukony Jezyk

Druga część opowiadanka, tak jak Arii, przypomina mi jej Kawiarnię, ale to jedno z moich ulubionych opowiadań, więc tylko na dobre w tym przypadku;]

A pierwsza część... jeszcze lepsza od drugiej Jezyk

Fanastyczna Jezyk

Ten ból wstawania... jak by to było o moim budzikuxD

Co do uwag przedmówczyń na temat słówke "facet" i "poczłapała". Jak dla mnie mogą zostać, pasująxD Nie wyobrażam sobie, żeby tak potwornym rankiem jak 5.30 mozliwy był inny sposób przemieszczania się jak człapanie i nie wyobrażam sobie jak mozna nazwać kolesia który bez powzolenia pakuje Ci się do kuchni jak "facet" Jezyk

A może ja po prostu lubię kolokwializmy;]

Generalnie, za krótkie Jezyk

Lakhibakshi

Kolokwializmy, jeśli nie są nadużywane to moim zdaniem mogą być Mruga

[chociaż nie wszystkie...

I wiem.. wbijam sobie to do głowy- mimo, że forma krótka, to jednak nieco DŁUŻEJ Wesoly