Cytadela Elfów

Dijkstra3

Założyłem ten temat bo nie wiedziałem dokładnie gdzie to umieścić a musiałem jakoś spisać swoje wrażenia z pewnego filmu i wam przekazać.

Film „Most do Terabithii” jest jednym z wielu filmów które warto obejrzeć a o których mało kto słyszał. Może dlatego że jest to poniekąd konkurencja dla Opowieści z Narnii, tyle że mniej widowiskowa, a jednak ma większe przesłanie. Osobiście w pierwszej części Opowieści z Narnii nie znalazłem zbyt wielu przesłań, poza tymi które są powszechne w różnych filmach, zwłaszcza familijnych.
Przez pierwsze piętnaście minut myślałem że to jeden z setek filmów familijnych mówiących o tym samym, (pierwsza dziecięca miłość, przyjaźń, szkolne problemy, wredni nauczyciele), ot następny klon. Jednak z każdą minutą film stawał się ciekawszy, przełomowym dla mnie momentem było dotarcie do Terabithii, kraina ta zaskoczyła mnie swym urokiem, realizmem, oraz czymś co można zobaczyć tylko gdy ma się otwarte oczy wyobraźni. Od tego momentu film naprawdę mnie wciągnął, niezwykłość tego filmu polega na tym że mówi on o wszystkim co spotkać może młodego człowieka. Problemy rodzinne, brak akceptacji w szkole i w domu, chęć pozostania dzieckiem i jednoczesny przymus „dorosłości”. Najpiękniej jednak ten film opowiada o wyobraźni, sposób w jaki jest wszystko przedstawione, cała Terabithia, jej mieszkańcy, zaskakuje i zachwyca. Mnie osobiście ten film przypomniał moje dzieciństwo. Ja lubię filmy które zaskakują, w których każda scena jest niespodzianką, gdy widzę schematy wyłączam się, nie zwracam specjalnej uwagi wtedy na nie. W przypadku tego filmu było inaczej, po zobaczeniu pewnej sceny domyśliłem się rzecz jasna następnej, bo była oczywista, ale film tak mnie wciągnął że dwie sceny później wymiękłem. Byłem absolutnie zaskoczony, zaskoczyła mnie rzecz którą widziałem w setce innych filmów czy książek. Scena która mnie zaskoczyła była absolutną konsekwencją kilku poprzednich, a jednak, nie mogłem uwierzyć że coś takiego się stało. Chyba się starzeję…
Było o treści teraz trochę o technikaliach, sceny nie są wyjątkowo piękne, ani też jakieś niedopracowane, są rzeczywiste takie jakie powinny być. Momentami trochę dziecinno bajkowe, ale da się to przeżyć. Co do gry aktorów, nie znam się na tym za specjalnie jak dla mnie porządku (W11 to nie jest więc obejrzy się bez większych problemów Mruga

).

Film polecam wszystkim, mnie osobiście on zachwycił, jeśli tylko macie możliwość oglądajcie bo zwyczajnie, warto.

meadhros umarath

Każdy z nas ma swoją własną Terabithię...

Phoe

A ja oglądałam ostatnio The Fountain (w polskim tytule "Źródło) i z całego serca polecam wszystkim! Mruga

Zrobiony w fajnym baśniowym klimacie. Tematy podjęte; to śmierć i nieśmiertelność. Połączenie rzeczywistego świata z baśniowym, choć to połączenie nie zawsze jest zrozumiałe dla odbiorcy i nie można w wielu miejscach (szczególnie w pierwszej połowie filmu) dojść o co w ogóle chodzi. Jednakże bardzo wzruszający i piękny, związany z tematami, które dotyczą każdego; śmierci, chorób, starości, bólu po utracie bliskiej osoby, tego co jest po tej drugiej stronie i w ogóle czy uda nam się kiedyś znaleźć "lek" na wszystkie choroby czy stać nieśmiertelnym. Czasami co prawda niektóre sceny nie wywołały u mnie ich należytego potraktowania (były jakby to określić... takie na siłę wypięknione, tkliwe że aż śmieszne. Ale tylko w nielicznych momentach gdzie reżyser ciut przesadził.) I była jedna scena podobna do sceny z Władcy Pierścienia. Innych zarzutów nie mam Mruga

Tak więc gorąco, gorąco polecam.

A jeśli ktoś lubi horrory i thrillery to polecam "Hide and Seek" (angielska nazwa zabawy w chowanego) a w polskim tytule "Siła strachu". Ten film wchodzi na psychę. Nie ma tam potworów, duchów, odciętych członków i krwi lejącej się strumieniami ale potrafi wbić w krzesło! I to ostro Mruga

A najciekawsza jest tam główna bohaterka która ma na oko 10 lat (? - w sumie ciężko mi określić ale dzieciaczek taki). Kurczę, jak ona umiała zagrać, po prostu podziw i szacunek.

Abigail · Gość

Ludzie, ludzie. Jak zawze tak samo nieuważni:P

Od dawna mamy już temat do recenzowania rzeczy przeczytanych i obejrzanych. Nazywa się Świat książek, filmów i innej kultury i z racji nieużywania znajduje sie gdzieś w dole listy Pogawędek. Ze względu na chronologię sugeruję sie tam prznieść

Phoe

Rzeczywiście, sama nie zauważyłam. Ale nie lepiej byłoby w ogóle podzielić tematy na ten o książkach i ten o filmach? Bo taki misz masz jest teraz... ludzie o książkach rozprawiają a ty chcesz jakiś film zaproponować